Dzisiaj jest 28.03.2024, 14:15
Pedagog

JAK MOTYWOWAĆ DZIECKO DO NAUKI 2

 

PLAN PRACY PEDAGOGA SZKOLNEGO SSP W WYSZKOWIE NA

ROK SZKOLNY 2014/2015

ZADANIA

FORMY REALIZACJI

TERMIN REALIZACJI

Zadania ogólno-wychowawcze.

Rozpoznanie środowiska domowego i rodzinnego uczniów poprzez:

- indywidualne rozmowy z uczniami i rodzicami,
- rozmowy z wychowawcami klas.

Stałe czuwanie nad prawidłową realizacją obowiązku szkolnego przez uczniów. Kontrola frekwencji uczniów.

Systematyczna praca z uczniami i rodzicami dzieci mających trudności w nauce i sprawiającymi trudności wychowawcze.

(rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń szkolnych poprzez ankiety, wywiady).

Współpraca z dyrektorem, wychowawcami klas, nauczycielami w rozwiązywaniu problemów opiekuńczych i wychowawczych

z uczniami.

Współpraca z Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczną, Sądem Rodzinnym, Policją, GOPS-em i innymi instytucjami oferującymi

pomoc rodzinie i dziecku.

 

IX-XII

 

 

Cały rok

 

 

 

 

 

Profilaktyka wychowawcza.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kształtowanie pozytywnych postaw społecznych wśród dzieci:

  • kształtowanie odpowiedzialności za siebie i drugiego człowieka (pogadanki na lekcjach wychowawczych, spotkania indywidualne z uczniami),
  • eliminacja przemocy wśród uczniów (zajęcia podczas godzin wychowawczych, rozmowy indywidualne z uczniami).
  • Realizowanie zadań ujętych w szkolnym programie profilaktycznym i wychowawczym, ,,Spotkania z Leonem’’,, ,Cukierki’’, ,,Szkoła bez przemocy’’, ,,Zachowaj trzeźwy umysł’’, ,,Dzień Sportu i Zdrowia’’.
  • Udzielanie pomocy wychowawcom i nauczycielom w ich pracy z uczniami sprawiającymi problemy wychowawcze.
  • Zawieranie kontraktów z uczniami i rodzicami uczniów sprawiających problemy wychowawcze.
  • Interwencje, przy współudziale Policji i Sądu w sytuacjach przejawiania form niedostosowania społecznego (przemoc fizyczna, zażywanie narkotyków, alkohol).

 

 

 Cały rok

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Indywidualna opieka     pedagogiczna.

  1. Udzielanie dzieciom pomocy w eliminowaniu napięć psychicznych nawarstwiających się na tle niepowodzeń szkolnych.
  2. Udzielanie uczniom pomocy i wsparcia w konfliktach z rówieśnikami.
  3. Kierowanie uczniów mających problemy dydaktyczno-wychowawcze do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Węgrowie.
  4. Zapoznanie nauczycieli z wynikami badań uczniów w Poradni.
  5. Opieka nad dziećmi objętymi nauczaniem indywidualnym lub cierpiącymi na rozmaite schorzenia (upośledzenie, choroby przewlekłe).
  6. Analiza postępów w nauce uczniów pozostających pod opieką pedagoga.

 

 

Cały rok

 

 

 

wg potrzeb

 

 

   Cały rok

Opieka i pomoc materialna dla uczniów znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej.

  1. Współpraca z GOPS-em i PCPR-em w Liwie i Węgrowie
  2. Nawiązywanie współpracy z innymi instytucjami niosącymi pomoc materialną dla potrzebujących (GOPS).
  3. Wnioskowanie o kierowanie spraw uczniów z rodzin zaniedbanych środowiskowo do kuratora społecznego i do sądu.

Cały rok

Organizacja pracy własnej.

  1. Stała współpraca z władzami szkoły, wychowawcami, nauczycielami i rodzicami w rozwiązywaniu problemów opiekuńczo-wychowawczych.
  2. Stała współpraca z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną, organizacjami i instytucjami zainteresowanymi problemami opieki i wychowania.
  3. Zapewnienie w tygodniowym rozkładzie zajęć możliwości kontaktowania się z uczniami i rodzicami uczniów.
  4. Prowadzenie dokumentacji:
  • Tygodniowy plan swoich zajęć.
  • Zajęcia i czynności przeprowadzone w poszczególnych dniach.
  • Imiona i nazwiska dzieci, uczniów lub wychowanków objętych różnymi formami pomocy, w szczególności pomocą psychologiczno-pedagogiczną.
  • Informacje o kontaktach z osobami i instytucjami, z którymi współdziała przy wykonywaniu swoich zadań.

 

Opracowała: Jolanta Turemka – pedagog szkolny.

     Cały rok

 

 

DLACZEGO DZIECI NIE CHCĄ SIĘ UCZYĆ?

Otóż wcale nie dlatego, że są leniwe czy mało pojętne. Przyczyn należy szukać w ich otoczeniu, a bardziej konkretnie – w postawie dorosłych. Każde dziecko ma naturalną potrzebę zdobywania wiedzy. Rola rodzica polega tylko na tym, żeby go do tego nie zniechęcać! Oto wskazówki, które pomogą zachęcić dziecko do nauki.

12 przykazań dla rodzica:

 

  1. Traktuj naukę dziecka jako rzecz świętą.

Nie przerywaj mu, nie wołaj do telefonu, wyłącz wszelkie źródła dźwięku. Mów, że: dajesz mu kanapki z rybą, że musi spać dziewięć godzin, być dotleniony itp., żeby mógł się lepiej skoncentrować w szkole. Niech dziecko widzi, że traktujesz to bardzo poważnie.

  1. Zarządź, że wszystkie dzieci uczą się w tym samym czasie.

Niech żadne wtedy nie ogląda telewizji i nie gra na komputerze, a telefony będą wyciszone. To podstawowy błąd rodziców: pozwolić, by jedno z dzieci się bawiło, gdy drugie się uczy.

  1. Pokaż, jak bardzo cenisz rozwijanie pasji.

Samodzielnie napisany referat, poszukanie informacji w książkach i Internecie, zrobienie makiety – takie działania przyniosą dziecku więcej korzyści i satysfakcji niż przesiedzenie ośmiu lekcji w szkole.

  1. W dni wolne staraj się rozszerzać wiedzę dziecka.

Daj mu okazję, żeby błysnęło w domu tym, czego się nauczyło w szkole. Jeśli to tabliczka mnożenia, pozwól policzyć działanie. Jeśli to wiersz na pamięć, niech go wyrecytuje przy wszystkich. Wykorzystaj to jako okazję pochwalenia dziecka przez kilku członków rodziny.

  1. Naucz dziecko traktować naukę jak wyzwanie.

Pokazuj mu, jak wartościowe jest robienie czegoś, czego jeszcze nigdy się nie robiło, a co wydaje się trudne. Np. piecz ciasta, które wydają się skomplikowane do zrobienia, rozwiązuj najtrudniejsze krzyżówki.

  1. Wpajaj mu pogląd, że mądrość to coś, nad czym trzeba pracować.

Jeśli uważasz, że ludzie po prostu rodzą się inteligentni albo nie, nie licz na to, że twoje dziecko będzie lubiło się uczyć. Po co ma to robić, skoro i tak od tego IQ mu nie wzrośnie?

  1. Oceniając ludzi zmień kryterium. Na kryterium mądrości.

"Marek jest bardzo mądry, prawda? Dużo czyta". Kładź nacisk na wytrwałość, a nie na efekty.

  1. Chwal dziecko za prawdziwy wysiłek i upór.

Nigdy nie szafuj lekko rozdawanymi pochwałami i nie zachęcaj dziecka do oszukiwania dla uśpienia poczucia winy.

  1. Uważaj, jakie bajki czytasz maluchowi.

Większość naszych tradycyjnych bajek swoją fabułę opiera na szczęśliwym przypadku, czyli sukces bohatera zależy od ślepego losu. Nie czytaj dziecku, że księżniczkę uwiezioną w wieży uwolnił książę, ale o tym, że przez wiele lat plotła linę z pajęczyny i sama się uwolniła.

   10. Jak najczęściej mów dziecku o swoich błędach.

I o tym, jak bardzo pomogły ci się nauczyć czegoś nowego. Wspominaj je z przyjemnością i mów, że były szansą do pokazania twojej wytrwałości.

   11. Nie chwal dziecka za byle co, bo zrozumie, że masz niskie oczekiwania i nie cenisz wysiłku.

W Europie mamy prawdziwą obsesję na punkcie poczucia wartości i chwalimy dzieci bez opamiętania, za wszystko. Gdy coś im przychodzi łatwo albo zrobiły byle jak i zostaną pochwalone – zniechęcą się do nauki

   12. Podkreślaj sukcesy, zamiast braków.

Jeśli dziecko ma ogromne problemy z jednym przedmiotem, zachęć je, by na lodówce pojawiła się kartka: "Co już umiem". Codziennie przed snem zapiszcie na niej to, czego dziś dziecko się dobrze nauczyło oraz to, w czym już jest kompetentne. Nawet jeśli to będą tylko dwie daty lub cztery słówka czy jedna definicja. Zwróć uwagę dziecka, jak szybko kartka się zapełniała, o ile stał się mądrzejszy przez te kilka dni.

 ĆWICZENIA UŁATWIJĄCE NUKĘ CZYTANIA

Bałwanek

Przedstawione poniżej ćwiczenia obejmują specjalny dobór i układ materiału wyrazowego, od wyrazów prostych do coraz bardziej skomplikowanych pod względem struktury fonetyczno graficznej, który stopniuje trudności tego procesu.

Dla ułatwienia analizy i syntezy wyrazów sylaby zostały zaznaczone kolorami, po to, aby dziecko unikało przy czytaniu głoskowania i obejmowało wzrokiem większe cząstki wyrazów, a następnie scalało całe wyrazy i zdania. Przy pisaniu również należy zapobiegać głoskowaniu wyrazów, posiłkując się ich podziałem na sylaby. Sprzyja to szybszemu opanowaniu techniki pisania.

Dziecko powinno czytać teksty sylabami, a następnie całościowo, każdorazowo kilkakrotnie, aż do uzyskania płynności. Pomocne w dokonywaniu syntezy wyrazów ( zwłaszcza dłuższych) jest ćwiczenie polegające na coraz szybszym wymawianiu sylab wchodzących w skład czytanego wyrazu, aż zabrzmi scalone słowo.

Prowadzący zajęcia nauczyciel bądź rodzic powinien czytać dziecku polecenia, a w razie potrzeby dokładnie je wytłumaczyć.

 ĆWICZENIA UŁATWIJĄCE NUKĘ CZYTANIA